mariannevanriet.reismee.nl

Wie Brutale Niederländers Nach Mitarbeiters Des Geschäfts Pfeifen, Effizient Parkplätze Finden Können Und Wie Ich Mich VERLIEBT Habe!

Wij Nederlanders staan erom bekend dat we direct en gierig zijn, veel kletsen tijdens de les (zo vertelde een docent Duits ons) maar dat we ook brutaal zijn tegen het winkelpersoneel... dat bleek maar weer van de week. Jessica ging naar haar vleescorner (waar ik snel voorbij loop, want daar is voor mij toch niets te zoeken) om twee plakken kalkoenfilet te halen. Zoals altijd probeerde ze met handen en voeten duidelijk te maken wat ze wilde... tot ze de kipfilet ontdekte! De verkoopster was al bijna aan het snijden en op haar 'madame! Madame!' reageerde ze niet, dus wat doet Jessica: ze fluit!!! Waarop de verkoopster reageert met: 'I am not a dog!' Ach, hebben wij weer wat om te lachen!

Maar Oostenrijkers zijn ook niet altijd even fijn om mee om te gaan. De bovengenoemde docent Duits - ze is overigens heel aardig - maar die heeft zulke rare trekjes! Ze heeft haar voortanden altijd op haar bovenlip en haar elke keer herhalende 'hmm-mm' is meer dan irritant! Daarnaast kan zij je vrolijk een vraag stellen en halverwege je antwoord opeens overgaan op iets anders! VERY ANNOYING INDEED! Een andere docent heeft een VERSCHRIKKELIJKE slechte uitspraak in het Engels. Hij spreekt alles verkeerd uit en ik versta hem gewoon niet! Het is alsof hij een hele andere manier van praten heeft.

Ik moet altijd wachten op de mensen hier! Maar goed, ik ben dan ook een pünktliche Niederländer!

China-Deja-Vu! Karaoke

Woensdag avond zijn we naar de Irish pub gegaan om te kijken hoe de Woensdag Avond Karaoke Avond is in Krems. Nou, we kwamen meteen in de stemming! Elena, Jessica en ik were so excited dat we dachten: daar moeten we een liedje over zingen. Elena dacht dat ze I'm so excited van de Pointer Sisters wel kende - wat nog tegen viel - maar ze deed haar best (zie filmpje).

We hebben zoveel lol hier!

Natuurlijk moest ik zingen met Francesco, want dat had ik hem beloofd. Omdat ik elke dag in mijn kamer veel loop te zingen - voornamelijk Lady Gaga - heb ik de bijnamen: Lady Gaga & Lady Marianna gekregen en ik zou met hem een Lady Gaga lied zingen. De enige die ze hadden was Telephone maar dat was voor mij geen probleem. Je komt flink wat adem tekort tijdens het zingen (ook omdat het zo warm is daar). Maar ik heb mijn Italiaanse huisgenoot er flink uitgezongen hoor! Vals als ik zong - ik kon mezelf niet horen omdat er een Spanjaard in mijn oor zat te tetteren - kon ik wel meer zingen dat Francesco.

Hoe Nederlanders een parkeerplek vinden

Voor ons huis staan een aantal parkeerplekken waar men voor moet betalen. Aan de straat daar aan vast, kan je gratis parkeren. Het probleem is dat die plekken vrijwel altijd bezet zijn (zeker overdag). Als wij onze wekelijkse boodschappen bij onze oude vertrouwde Lidl doen, gaan wij er met de auto heen en moeten wij wanneer we terug komen een nieuwe parkeerplek vinden. Hoe doen Jessica en Marianne dit? Wij gaan als volgt te werk:

Jessica staat in de startblokken met haar voet vlak boven het gaspedaal. Stoom komt uit haar oren en ogen en ze wacht op Het Teken. Het Teken moet ik haar geven. Ik sta op mijn Uitkijk Post (bij de boom) en kijk als een razende van links naar rechts en terug. Ik wacht oplettend of ik mensen in een auto zie stappen. Zodra ik zie dat een auto zijn parkeerplaats wil verlaten geef ik (wild gebarend) Het Teken aan Jessica. Deze trapt op het gas als een bezetene en ik ren als een dolle hond naar de parkeerplek om deze bezet te houden (want ze zijn hier heel brutaal en pikken zo voor je neus de parkeerplek in).

Dit is onze beroemde Zo Parkeer Ik In Fischergasse Aanpak die tot nu toe altijd functioneel is gebleken!

Ich hab mir verliebt... in eine schöne Stadt!

Op een mooie zaterdagochtend stonden we vroeg op, om met de auto naar één van de mooiste en interessantste steden van Oostenrijk te gaan. In de stad waar Mozart is geboren en de stad van de Sound of Music zouden wij (Jessica, Elena, Thomas, Montse en ik) een hele dag rondlopen. Het is twee en een half uur rijden, maar uiteindelijk zagen we dan toch een bordje dat zei: SALZBURG!

Nadat wij een parkeerplek gevonden hadden en een kaart bemachtigd hadden, hebben we volgens Elena's Spaanse Oostenrijkboekje een tour gelopen die ons langs alle belangrijke en mooie plekken van het oude Salzburg bracht. We hebben het geboortehuis van Mozart gezien, het Friedhof zu St. Pieter, de Residenzbrunnen, de Pferdeschwemme, de Mirabellgarten, de Dom en we zijn door de Getreidegasse gelopen. Natuurlijk hebben we als echte toeristen overal foto's van gemaakt en ik heb weer even mijn nieuwe hobby uitgeprobeerd: FILMEN! Ik moet er nog wel een beetje inkomen, want een ster ben ik nog niet.

Maar echt: wat een fantastische stad. Ich hab mir wirklich verliebt in Salzburg und möchte schnell wieder nach dem Stadt zurück gehen.

A la Iglesia

Omdat we hier al een tijdje zitten maar niet elk weekend de mogelijkheid hebben naar de kerk te gaan, namen we deze zondag de gelegenheid weer een bezoekje te brengen aan de Evangelische Kirche. We zaten vroeg aan het ontbijt en plotseling kwam Angela - een Mexicaans meisje - de trap op lopen. Wat bleek: Jessica had gisteren met haar zitten praten en Angela is van huis uit Rooms Katholiek en wilde wel met ons mee naar de kerk. Ze had een 'cadeautje' voor me meegenomen. Ze gaf me een soort broche (zie de foto hieronder) met Maria erop. Ze vertelde dat Maria heel speciaal was voor haar en dat ze deze alleen maar geeft aan mensen die ook gelovig zijn. Ik heb hem op mijn sjaal gedaan en heb hem gedragen naar de kerk. Ondanks dat ik niet veel met Maria heb, vind ik dit toch wel heel bijzonder en zal hem goed bewaren, ook omdat het veel voor haar betekend.

De kerk zat dit keer wat voller dan de vorige keer en ze hadden zelfs een bandje. Ja, ja, toe maar! Ze heette voices4your maar ze hadden hun voices beter thuis kunnen laten liggen want ze zongen ongelovelijk vals! Nu zongen ze één van mijn favoriete liedjes (Amazing Grace) en ik HAAT het als mensen deze niet mooi zingen! En raad eens... ze zongen VALS!!! Dus daar was ik niet zo blij mee. Maar goed... ik mag niet te veel zeuren... ze durven wel... maar de volgende keer: neem zangles, dat is voor ons ook fijn!

De tekst van deze week was: Heile du mich, Herr, so werde ich heil; hilf du mir, so ist mir geholfen. Jeremia 17,14

What Can You Expect From Me Next Week:

We gaan voornamelijk naar de lessen - wat niet zo boeiend is - we gaan maandagavond voor het eerst naar dansles (ai ai... zumba is één ding maar hoe ga ik streetdance en hiphop doen!?),we hebben weer een Welkoms Party in Müllner (waar ze köstliche Wein hebben), we willen op zaterdag naar Bratislava en we maken ongetwijfeld weer dingen mee die we kunnen voorzien noch inplannen!

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!