mariannevanriet.reismee.nl

Waarom Men Niet Met Koffers Door Berlijn Moet Lopen En De Fashionindustrie Booming Is (en ik 2 uur voor niets naar een presentatie luister)

Goed, even een break, maar we zijn weer op pad. Dit keer naar de prachtige hoofdstad van Duitsland: BERLIJN! Hier ga ik de komende 5 maanden wonen en stage lopen. Waarom? Zal ik je vertellen: ik heb namelijk GEEN Duits geleerd in Oostenrijk (slechts mijn Spaans en Frans zijn erop vooruit gegaan... mijn Engels achteruit) en daar komt bij... welke schoenenliefhebster weigert er nu een stage bij Zalando? Dus, ik met mijn goede gedrag ging 12 februari richting Berlijn... er zat nog een heel verhaal aan vooraf, want ik zou eerst met de auto gaan (maar alle auto's met winterbanden waren uitverkocht) dus gingen we met de trein. De details van het regelen bespaar ik jullie, niemand wordt er vrolijker op en ik al helemaal niet.

9 uur 's ochtends stonden pappa, mamma, Gerben en ik bij de auto om te vertrekken naar Bad Bentheim. Van daaruit vertrok de 3,5 uur rijdende trein naar Berlijn. Treinreizen is niet mijn hobby, maar ik vind het no problemo en gezellig met Gerben ernaast wat boeken lezen en naar buiten kijken is sowieso niet verkeerd.

Rond een uur of 3 kwamen we aan in Berlijn en wij met (tja, ik had wat veel mee) 3 koffers en 3 tassen lopen op Berlijn Hbf (= Hauptbahnhof) op zoek naar de S75 die ons zou brengen naar de Häckerscher Markt en daar moesten we overstappen op de M1 richting Rosental Nord. Spannend! Tickets kopen, overstappen en Berlijn is nu niet bepaalt rustig. De S75 was nog geen probleem... kaartjes kopen was een kleine uitdaging maar pas toen we de M1 moesten zoeken ging het mis. We hadden maar een paar minuten om over te stappen en natuurlijk hebben we die minuten overschreden. Een dikke man kwam op ons afgelopen en begon in Duits tegen ons te ratelen. Hij wilde ons helpen, maar stuurde ons compleet de verkeerde kant op.

Uiteindelijk kwamen we toch bij de juiste halte en na nog 20 minuten in de Tram gezeten te hebben, kwamen we uiteindelijk aan bij de Angerweg - mijn uitstap halte. Met een map in onze handen gingen we op zoek naar mijn huisje. Ik moet er even bij zeggen... mannen zijn niet zo goed in kaartlezen maar vrouwen daarentegen... WE ARE THE BOM WITH MAPS!!!

My Landlord - of eigenlijk moet ik zeggen my Landlady - kwamen we halverwege tegen en ze nam ons mee naar mijn huisje. Ik werd er voorgesteld aan haar zoon... een echt studentje in pak en hij is vastbesloten mij Duits te leren. We kregen een rondleiding in rapduits en na een uur mochten we eindelijk naar mijn kamer... rust.

Goed in het weekend hebben we nog heerlijk genoten van een serie en lekker niets doen. Zondag zijn we even naar mijn werk gereisd zodat ik maandag niet zal verdwalen.

Präsentation über etwas nutteloos!

Nadat ik Gerben had uitgezwaaid ben ik richting mijn nieuwe stageplek gegaan. Ik werd richting een deur gewezen - heb gebouw dat vroeger als energiecentrale dienst deed is nogal groot - en ik liep een aantal trappen op... er leek geen einde aan te komen, maar ik bleef de peilen van Zalando Empfang volgen en ik kwam uiteindelijk in een kamer terecht met nog meer mensen die een beetje lost uit hun ogen keken dus ik dacht: ah... nog meer stagaires. We werden meegenomen naar een grote kamer waar een heleboel mensen druk achter hun computer bezig waren. We moesten in een kring gaan zitten en kregen wat papieren in de handen gedrukt. Ik bekeek ze en er stond allemaal informatie op over Hoe Producten In Te Kopen! Hmm, iets zei mij dat ik verkeerd zat.

Na een korte introductie en een half uur wachten (inmiddels bijna kwart voor 10) begon de man eindelijk aan waar hij wilde beginnen. Ik stak mijn hand op en vroeg hem of het nodig was voor ALLE AFDELINGEN om deze informatie te weten. Hij zij dat niet elke afdeling hier aan hoefde te werken maar dat het wel handig was om voor iedereen te weten.

Hij ging direct door - vroeg ook niet even bij welke afdeling ik zou werken, wat ik een beetje raar vond - maar ik wilde niet voor aap staan en luisterde naar de anderhalfuur durende presentatie die niet alleen saai was, maar ook verschrikkelijk nutteloos! Na de presentatie ben ik naar hem toegelopen en vroeg waarom het nuttig was voor een stagaire online marketing (wat ik dus ben) om naar deze presentatie te lopen. Zijn antwoord: 'O, o, nee dan zit je hier niet goed.'

JOH!!! ZOU JE DENKEN?

Zucht.

'Waar moet je heen dan?'

'Online marketing voor team Nederland.'

Ik werd naar boven gestuurd en eindelijk kwam ik op de juiste afdeling. Iedereen keek mij een beetje verbaasd aan, ik legde de situatie uit maar nog steeds geen herkenning. Mijn naam deed ook geen belletje rinkelen. Ze waren vergeten dat ik zou komen. Er waren wel 4 andere stagaires begonnen, maar Guillaume - met wie ik contact had - was vergeten te zeggen dat ik zou komen.

Zucht.

Mannen!

Gelukkig was het allemaal geen probleem en kon ik gewoon aan de slag gaan.

Give me an U, give me an S, give me an M, give me a Bus... what do you have: BERLIN

Wat ik nog moest doen deze week was me inschrijven bij de Bürgeramt en de Finanzamt, anders krijg ik geen Lohnsteuerkarte en krijg ik ook geen salaris! Niet goed! Dus ik met mijn gevoel voor richting - die bijna vlekkeloos is hier in Berlijn btw - stapte de Tram in (attenzione: dit is vervoormiddel M) richting Rathaus Pankow (Bürgeramt). Hier schreef ik mij in als 'Tijdelijk Inwoonster Van Berlijn' en vroeg haar of ik naar de Finanzamt moest voor een Lohnsteuerkarte. Het antwoord was 'ja' dus ik richting de Bus (vervoermiddel 2 van de dag) om naar de halte Gesundbrunnen te gaan, waar de dichtstbijzijnde Finanzamt was (attenzione: er zijn een heleboel Bürgeramten en Finzanzamten die allemaal ver van elkaar vandaan liggen en het is een crime om er te komen). Op goed geluk stapte ik de bus in die mij het beste leek - en hij was correct - maar eenmaal bij de Finanzamt aangekomen (en lang wachten) vertelde ze mij dat ik mij nog helemaal niet kan inschrijven bij de Finanzamt want ik had nog geen Citizennummer! Nu vraag ik je!!! Dat wisten ze bij de Bürgeramt toch ook wel!?

Zucht.

Vrouwen!

Toen ben ik maar met een U-Bahn (ja, vervoermiddel 3: U) richting... een kant... op gegaan... ik wist niet of het de juiste was, ik hoopte het maar. Ik kwam bij halte Pankow uit en dacht: laat ik hier maar uitstappen, dit ken ik nog. Vervolgens met de S-Bahn (vervoermiddel 4 dus: S) richting Schönhauserallee - de halte waar ik uitstap voor mijn werk.

Het koste me 4 uur van mijn leven en nog geen salaris.

Zucht.

Berlijn!

Dit was zo'n beetje mijn eerste ervaring met stage en Berlijn. Veel valt er verder nog niet te vertellen. Volgende week kan ik denk ik meer vertellen over mijn werk bij Zalando - het is ook nog niet zo boeiend - en volgende week krijg ik leuk bezoek...

Reacties

Reacties

Marlies

Pfoe Marianne wat een avontuur vier uur in de weer voor salaris! Je moet er wel wat voor over hebben. Suc6 op je stage, ik hoop dat het wat boeiender wordt. Je hebt iig een leuk onderwerp ;) FASHION!

Liefs

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!