Voor iedereen die trouw mijn blogs leest (die 2 personen die denken dat mijn leven in Oostenrijk interessant is) schrijf ik nog maar even kort wat ik de afgelopen 2 á 3 weken gedaan heb! Het stelt niet erg veel voor hoor, maar natuurlijk weet ik van het meest onbelangrijke weer iets te maken - overdrijven, zo wordt het ook wel genoemd en ik zeg altijd: Als overdrijven een vak op school was geweest, had ik er altijd een 10 voor gehad en was waarschijnlijk beter dan de docent zelf!

Iker was onze Ultra Nerd! De normaal Aantrekkelijke Spanjaard zag er nu... iets minder goed uit! Waarom? Lees vooral verder ;-)

Bad Taste Party

Goed, daar gaan we dan! Dinsdag 26 oktober was er hier in Krems een Bad Taste Party en het was de bedoeling dat je allemaal zo nerderig mogelijk verkleed ging. Jessica en ik wilde eerst niet mee doen, maar nadat de Spanjaarden ons hadden overgehaald hebben we toch maar al onze foute kleding uit de kast gehaald en ons op de meest foute manier verkleed! De avond was erg gezellig, de Spanjaarden geloofde dat ik melk dronk (met ijsklontjes: yeah right) terwijl ik eigenlijk Piña Colada naar binnen zat te werken, en ik heb daarom ook maar een reclamefilmpje gemaakt: Waarom We Eigenlijk Melk Moeten Drinken Bij Het Uitgaan (zie mijn video's).

Rond een uur of 12 gingen we dan eindelijk met z'n alleen naar UND - de plaatselijke club - om daar verder Fout Verder Te Feesten! Maar om eerlijk te zijn vond ik er geen drol aan dus om 1 uur lagen Jessica en ik al in onze bedjes.

Marco Borsato + Bert & Ernie + Zwarte Piet Broekjes + Verschillende Beenwarmers = Ontzettend Fout!!!

Verder die week hebben we niet erg veel bijzonders gedaan, voornamelijk aan school gewerkt, een presentatie bij Duits gegeven - over ons zelfbedachte bedrijf!!! Ik ben er erg trots op - en we kregen onze eerste tentamen terug: EXPORT MARKETING! Ik weet mijn cijfer nog niet, maar ik kan in ieder geval zeggen dat ik mijn eerste 3 ECTS (van de 30) binnen heb: ik ben al op 1/10 van mijn halfjaar!

Krems-Wenen-Bratislava-Charleroi-Hasselt

Vrijdag 29 oktober was het zo ver: IK GA WEER NAAR NEDERLAND! Hier heb ik natuurlijk erg naar uitgekeken en ik was verschrikkelijk blij toen ik eindelijk bij Jessica in de auto stapte om naar Wenen te gaan. De bus die naar Bratislava vertrok, vertrok vanaf Südtirolerplatz en dankzij de TomTom kwamen we daar op tijd (moderne technologie is toch nog ergens goed voor). Ik moest een kaartje zien te kopen (was maar €7,70) maar stond nog flink te stressen omdat er één of andere vervelende 50 plusser moeilijk stond te doen en wel 5 minuten de wachtrij ophield! Ik irriteerde me mateloos natuurlijk, maar - zo beleefd als ik ben - laat ik niets merken... op een paar Schiet-Nou-Toch-Eens-Op-Raar-Mens-Blikken na misschien. De bus deed er 2 uur over om naar Letisko Bratislava te komen en daar eenmaal aangekomen vroeg ik mij af of ik wel goed zat. Als je schiphol gewend bent, zijn andere vliegvelden maar klein. Bratislava Airport was klein, brandschoon, modern en voornamelijk erg erg erg RUSTIG! Er was geen kip te bekennen en ik had nog geen vliegtuig gezien - wat wel een geruststelling zou zijn geweest. Ik wilde bijna aan iemand vragen of dit wel het vliegveld was, maar ik zag geen medewerkers... alleen schoonmakers... en ik denk niet dat die Engels spreken! Het is Slowakije for crying out loud! Gelukkig zag ik wat koffers met mensen lopen, dus dacht ik: ik zit vast goed.

Na anderhalf uur wachten ben ik maar naar boven gelopen om me te laten inchecken - volgens mij hebben ze mijn paspoort niet eens bekeken en ik moest voor het eerst zelf de trap op lopen om in het vliegtuig te stappen.

Rond 4 uur kwam ik aan in Charleroi of, zoals het op mijn ticket stond Brussel (Charleroi) en dacht Gerben meteen in mijn armen te kunnen sluiten! Ik hoorde al vogeltjes fluiten in mijn hoofd en alles werd roze. Was het even een domper toen ik een sms kreeg met: ik sta op Brussel Airport! Tja, had ik maar duidelijker moeten zijn en zeggen dat het Brussel Charleroi is en niet Brussel Airport. Maar het is beide Brussel - dacht ik - dus het zal wel een paar km verderop zijn. NIETS IS MINDER WAAR!!! Het scheelde bijna 70 km en Gerben stond nog zeker een uur in de file want heel België is rond 4 uur (tot en met 9 uur) op de snelwegen.

Uiteindelijk konden we rond 6 uur vertrekken richting Nederland, maar het verjaardagsfeest van mijn oma hadden we gemist, want we waren pas rond half 10 bij Utrecht.

Sushi Smaakt In Nederland Beter, De Cocktails Zijn Lekkerder En Lunchen In Utrecht Is HEERLIJK!

Mijn hele week zat natuurlijk vol en om het maar kort te houden (mijn blog is al meer dan 780 woorden lang) zal ik het er schematisch neerzetten:

Maandag Met Melissa een huisje gekeken wat er geweldig uitzag al moesten we wel eerst een medewerker boos aankijken voor ze de sleutel gaf en 's avonds met Melissa en Roxann sushi eten - hmmm - terwijl Gerben thuis van de boontjes zat te genieten.

Dinsdag Oppassen op Krista en Lisanne - nog nooit heb ik kinderen meegemaakt die de Boni zo fantastisch vinden! - met de moeder van Gerben, 's avonds voor Anne-Marie, Robert, de kinderen en Gerben gekookt... ik heb ze zowaar niet vergiftigd!!! Daarna met Sanne en Gerben een cocktail gedronken bij Mizu en Elise gemist want die was beetje boel ziek.

Woensdag Veel geslapen, gewacht tot Gerbje terug kwam van stage en 's avonds naar Houten want daar kwamen Martine en Peter langs! Wat erg gezellig was! Helaas was ik kapot moe, Gerben had de volgende dag stage en Peter moest ook de volgende dag werken dus konden we niet lang blijven kletsen!

Donderdag Overdag lunchen en winkelen in het prachtige Utrecht en 's avonds met Burgelijke Camilla gegeten en gekletst! Natuurlijk ging het over bruidsjurken en bruidstaarten etc.

Vrijdag Met mijn moeder het wel-en-wee van de familie besproken met veel thee en 's avonds naar het familieweekend met Gerben erbij!

De vrijdag en zaterdag waren dus familieweekend waar ik toch nog bij kon zijn en het was een gezellig weekend. Helaas moest ik zondag om 4 uur al vertrekken naar Charleroi - wat nog 2 uur rijden was ook al zaten we in Zuid Brabant - en we wilden wel enigszins slapen.

Om 10 uur lagen we dan ook al in bed en we vielen al vrij snel in slaap. De wekker ging veels te vroeg, ook al lag ik vanaf 2 uur al klaar wakker want Stel Je Voor Dat Je Je Vliegtuig mist! Niet dat ik dat heel erg gevonden had, was graag langer gebleven.

Waarom Ik Een Hekel Heb Aan Franstalige Belgen En Je Nooit Vanaf Charleroi Mag Vliegen!!!

Iets na 6en kwamen we aan in Charleroi en ik heb nog nooit zo'n vervelende reis gehad. Ik kwam daar aan met een koffertje en een tas - beide handbagage... nog nooit problemen mee gehad... ook op de heenweg niet... - en ik moest ze in één stoppen. Ik mijn best doen om alles erin te proppen maar toen was mijn koffer weer te groot! Ik - inmiddels boos, huilerig en flink gefrustreerd - weer aan het in- en uitpakken geslagen en Gerben probeerde mij rustig te krijgen... erg lief, maar ik háát die stomme Charleroise mensen! Ze vertikken het om Engels te spreken en Ik Kan Geen FRANS!!! Ik wil het nu ook niet meer leren... ik was door Thomas - Franse huisgenoot - vergeten waarom ik een hekel had aan Franstalige... nu weet ik het weer.

Goed, Jessica en ik gaan nu weer door met onze dagelijkse beslommeringen in Krems an der Donau, maar ik weet wel dat ik niet kan wachten tot ik weer terug ben in Nederland want het is hier niet zo heel erg leuk meer. We gaan ons best doen met leuke tripjes - dit weekend is Linz aan de beurt - maar we kijken al erg uit naar Kerst!

Ps. Als je trouwe lezer bent van deze blog wil ik je van harte bedanken! Als je nog tips hebt om het hier leuk te maken: please!!! Let me know!!!